اسمـــــت چی بــــــود؟؟؟

می خــــــــــواهم

بن بســـــــت های زندگیـــــــــم را

به نامـــــــــــــت

بکنــــــــــــم….

 دیـــروز ، همیـــن حوالـــی

زلـــزله ای آمــد…

حـالا همـه حـالـمــ را می پـرسند !!!

بـی خـبـر از اینـ ـکـه ” مــن”

بـه ایـن لـرزیـدنـهـا

سالهـاسـتــ کـه عـادتـــ کـرده امـــ…

بـه لـرزشـهای شـدید شـانه هایـمــــ

و تـرکــــهای عمــیــق قــلــبــمـــ…

امـّـا هنـوز ” خـــوبــم !!!

من یاد گرفته ام " دوست داشتن دلیل نمی خواهد ... "

ولی نمی دانم چرا ...

خیلی ها ...
...
و حتی خیلی های دیگر ...

می گویند :

" این روز ها ...

دوست داشتن

دلیل می خواهد ... "

و پشت یک سلام و لبخندی ساده ...

دنبال یک سلام و لبخندی پیچیده

دنبال گودالی از تعفن می گردند...

اما

من " سلام " می گویم ...

و " لبخند " می زنم ...

و قسم می خورم ...

و می دانم ...

" عشق " همین است ...

به همین سادگی

" خاطــ ــ ــ ــ ــرات " هر چه " شـــــیرین تر " باشند...
بعد ها از " تلخی " ، " گلویت " را بیشتر می سوزانند ...

 ساعـت کـه زنـگ مـی‌زنـد …

مـُدام بـه ایـن فـکر مـی‌کنـم کـه تــواز سـاعت هـم کـمتـری …؟!

 میدونی چی بیشتر از همه آدمو داغون میکنه؟

  برایت گفتـــه بـــودم از جــاهایی کـــه 

  اينکــه نوشــته هايــم مخــاطب خــ ـ ــاص ندارد

 آرامــتــر بـــرو ... 

 مَـ ن خیلیـ با احســــاســــــــم ؛

   آنکس که میگفت دوستم دارد عاشقی نبود که به شوق من آمده باشد

  رهگذری بود که روی برگ های پاییزی راه میرفت واین صدای:

               خش خش برگ ها..............................

  همان آوازی بود که من گمان میکردم میگوید:

              دوستت دارم.....................................

 ز الـفـبـآی عـشـق